Leseprobe Bänziger lügt! - Flipbook - Seite 42
Aber hüt, hüt hätti er Angscht u Abneigig vilech chönne
überwinde, nume um einisch no e Blick uf d Frou Vontobler z
wärfe. Und nume, um einisch vor Ort der Ton aazgää, wes wichtig
isch. Aber di Püffle vor Kriminalpolizei hei ihm unverschämt
dütlech z verstaa gää, dass er sech nid müessi kümmere, me sygi
dere Sach gwachse. Unverschämt, fingt er das itze, we er drüber
nachedänkt. Schliesslech isch er hüt Vize-Kadi! Ob es dene
Hornochse vor Kripo passt oder nid! Und natürlich het Bänziger
o das als Aagriff uf sech und syni Outorität verstande.
Bänziger laat sech schwärfällig uf sy usglyret Bürostuel sinke
und wüscht mit der flache Hang über di nassi Stirn. Es isch e
bleichi, dicki Hang, unattraktiv und wulstig, mit bis zu de
Fingerbeeri abgchätschete Fingernägu. Di Hang ghört zu ihm wi
aues, wo er scho als Chind het probiert z verstecke, we di angere
Buebe sy derhär cho u ihn hei blöd aagmacht: «Dicke!» «Gstabi»,
«Mufti!» «Buddha!» oder «Missgeburt!» hei dazumal zu de eher
nätte und harmlose Bezeichnige ghört, wo er sech het müesse
aalose.
Er faat aa, i syne Schublade z nuele, reckt i jedi Jaggetäsche,
bis er ändlech fingt, was er suecht. Syner heissgliebte Nidletäfeli.
Wi früecher scho, schoppet er o hüt bi Stress, im Minutetakt sone
chläberige Würfel i sys Muu. Sys Gebiss gseht entsprächend us.
Aber das isch itze aues gar nid wichtig. Er hoffet eifach, dass
d Kripo iri Sach würklech guet und zuverlässig macht und er nid
plötzlich dür Frömdverschulde i ds Chrüzfüür gratet.
Chuum mälde sech d Kollege vor Kripo z erste Mal bi ihm u
raportiere, was me z Chrütlige heigi aatroffe, gryft er zum Hörer
und lütet em Dr. Carl Fischer aa. Schliesslech sy si Fründe – und
42