Leseprobe Bänziger lügt! - Flipbook - Seite 6
uber ds abgmääjte Gärtschtefäld, wo er i de nächschte Tage de
wott z Acher fahre.
Gäng no wi vom Tüfu tribe, stoglet Reischt dür d Lingeallee,
schnuerstracks uf e Seeroseteich zue. Dr chääsig Mondschnitz
spieglet sech im Wasser u d Stärne funkle.
Reischt wärweiset churz, ob er würklech söu wytergaa.
Irgendwo ire Boumchrone päägget e Wiggle. U ja, es stimmt, das
giftige, lute, schrille Kuwitt, Kuwitt, Kuwitt tönt i der Tat fasch
wines erbarmigsloses Chumm mit! Chumm mit! Chumm mit!
Reischt zuckt zäme, als wär ihm Hörndligödu itze definitiv
erschine. Es fahrt ihm dür March u Bei. Schliesslech het er scho
als Ching glert, dass dr wyblech Waldchuz nume denn zu de
Hüser chömi cho läärme, wenn er öpper wöu cho hole, wo nache
syg für i ds Jensyts.
Reischt schüttelt das tötelige Gfüu ab, schüttlet d Angscht ab,
wo ihn erfasst, git sech e Ruck u schlycht luurend wine Chatz, wo
es Müsli witteret, düre wytlöifig Park vom chlyne Schlössli.
«Jesses Maria und Josef!», brümelet er, wo er uber sech e
Schatte wahrnimmt u realisiert, dass d Wiggle di mächtig Chrone
vom Cheschteleboum het verlaa u uf ds Dach vom Schlössli flügt.
Z oberscht ufem protzige Türmli blybt der Chuz hocke u macht
ke Mux meh.
Reischt bildet sech y, er heig im Huus öppis ghört. Drum
suecht er tifig Schutz unger de Escht vor grosse Truurwyde,
huschet när wine ertappte Schelm ganz dicht a de Muure vom
Schlössli naa u flüchtet sech schliesslech mit eme grosse Satz i
Schutz vom altväterische Brunne, wo amene dicke Chrot ähnlich
zmitts im Schlösslihof hocket.
6