Oyunda Yönetmen Kim ? - E-Kitap - Flipbook - Page 107
öfke de hzla çoalarak her yere yaylyor. Ben bunu
artk iyice görüyordum.
Kendi çalmalarm yaparken özellikle, “Ben yaparm,”
inancmdan çkmam gerektiini fark ettim. Çünkü,
“Ben yaparm,” dediim için devaml bir eyler yapan
hareketli ve çalkan bir halim vard, ama tembel diye
tarif ettiim kiilerin ald sonuçtan farkl bir sonuç da
almamtm. Zaten en büyük uyanmam bu noktalarda
olmutu.
Çok çalkan olmam ve her eyi yapan olmamn sonucunu deil, inançlarmn ve korkularmn sonuçlarn
yaadm anlamtm. Yani çalkanlmn sonucunu
deil, inançlarmn ve korkularmn sonuçlarn yayordum. Bunu fark ettiim zaman hangi beenmediim sonucu alyorsam, o sonucu almama sebep olan
inancm ve korkumu bulup dönütürmeye baladm.
Güzel bir süreçti.
Bu süreci bazen elenceli, bazen zor geçirdim. Ama
inandm eylerin gerçek olmadn fark ettikçe onlardan kurtulma isteim bir o kadar daha artyordu.
Tabii ki bu arada kurtulmaya çaltm inançlarmla
ilgili çalma yaparken, bamn üzerindeki balondan
yazlar akmaya devam ediyordu. Beni elinden kaçrmak istemiyordu. Çünkü o güne kadar iyi bir eleman
olmutum. Korkutup korkutup istedii gibi kontrol
edebiliyor ve istedii gibi yönetebiliyordu.
Beni korkutma yöntemi belli olmutu. “O inancn
bitirirsen bana gelecekler bunlar,” diye birer birer
107