Oyunda Yönetmen Kim ? - E-Kitap - Flipbook - Page 110
herkes birbirine bakmaya balyor. Bakabilmemiz için
de “Daha sonra benim ihtiyacm olduunda, benim
baktm insanlar bana bakacaklar,” diye kandrlyorduk. Ben bunu anlamtm.
Ailede hepimiz birbirimize bakmaya yönlendiriliyoruz. Hepimiz, çocuklarmz büyütürken onlarn ileride bize bakacana inanyoruz. Çocuklarmz bize
bakaca için, önceden bizim onlara iyi bakmamz hatta bütün imkanlarmz onlara vermemiz gerekiyor.
Böylece bizlere bakacak olan çocuklar tam istediimiz
gibi yetisinler.
Bu istekle balayan “bakma oyunu” güzel bir sonuç
veremez. Çünkü biz çocuklar bütün imkanmz vererek büyütürken, zaten iyi sonuç alma hrsmzdan,
onlar çok hrpalyoruz. Onlarn çok cann yakyoruz.
Neredeyse hepimiz kendimizden nefret eden insanlar oluturuyoruz. Bütün çocuklar ailelerine, anne babalarna, büyüklerine içten içe çok kzgnlar.
Onlara ihtiyacmz olduu zaman bize çok memnun
olarak bakmalar mümkün deil. Ancak zihnimizin
kandrmas ile ileride hep kötü bir ey olacak diye
inandrldmz için, bir bakanmzn olacana inanmak hepimize iyi geliyor. Benim böyle bir inancm
olduunu fark ettiim gün çok armtm. Ben zaten
herkese bakandm. Bana neden biri baksn ki.
Negatif oluum hepimizin bilinçaltn, kendi istedii
ekilde bir a gibi örerken bizler de her yaadmz
olaydan sonra bunlara daha çok inanr hale geliyoruz.
110