Oyunda Yönetmen Kim ? - E-Kitap - Flipbook - Page 118
eyi yapabilirdi. Sadece inanc onun yapamayan
tarafta kalmasn salyordu. Böylece oyunda iki taraf
oluuyordu.
Oyunun olabilmesi için iki taraf gerekiyordu. “Yapan”
varsa kars olan “yapamayan” da olmal ki oyun iki
tarafl kurulabilsin. Benim algladm buydu. nsan
muhteem yaratlmt, oyun ve oyunda oynanan her
ey insana karyd.
Bir insann bir eyi yapamamas insan oluuna uygun
deildi. Hatta insan potansiyeline tamamen tersti.
nsan zaten “yapabilen”di, sadece “yaratan” deildi.
nsann yapabilen olan doal haline kar olan, “Ben
yapamam,” inanc da o kiiler için aslnda çok zor bir
davran ekli. Gerçekten yapabildii halde kendini
yapamaz hale getirmek zor bir ey. nandmz her
ey kendimiz için bir zehir gibiydi. Dozuna göre zehirlenme süremiz deiebiliyordu.
Benim, “Ben yaparm,” inanc ile herkes adna bir
eyler yaptm zannetmem de bir o kadar insan oluumun doallna tersti. Çünkü bir insan baka bir
insan için bir ey yapamaz. nsann yaratlma ekli
böyle.
Herkes sadece kendi için bir ey yapabilir. Zaten güzel
olan, hatta adaletli olan bu. Yaratl eklim, “Benim
için bakas yapabilir, ben kendim için yapamam,”
inancna göre olsayd yaantmz birbirimizi beklemekle geçerdi. Biri gelip benim için isteklerimi yapsn
diye beklemem gerekirdi. Ben yap olarak herkes için
ben yaparm diye bildiim için bekleyen hiç olmadm.
118