Oyunda Yönetmen Kim ? - E-Kitap - Flipbook - Page 133
kelimeleri, tarifleri koymasak zaten zihin yok olur.
Zihnin söylediklerine inanarak kendimizi “yok” ediyoruz. Halbuki yaadklarmz, gördüklerimizi, kendi
kulamzla duyduklarmz kullansak “zihin yok” olur.
Yani bamzn üstünde bizimle gezen balon yok olur.
Sadece inandklarmza inanmay brakrsak yaadmz eyler deiir. Bu deiim yaadklarmdan memnun olmadm bölüm için geçerli. Yaamaktan memnun olduumuz eyleri deitirmemiz gerekmiyor.
Bunlar herkes kendi için seçebilir. Ben inançlarmdan
bazlarn seçip ayrmadm. Çünkü ben hastalmn
iyilemesini seçmitim. Yani baz inançlarm ayrp,
“Bunlar sevdiim eyler,” diye arkama saklamadm.
Seçim yapabilmemiz doal özelliimiz olduu için
kendi yaadmz eyler kendi elimizde. Bu da insann
yaratl özellii; yani insann sahip olduu gerçek
doal gücü, yaadklarn kendisinin seçmesi.
Bunlar anlarken ve gerçekleri fark ederken, üzerimizde oynanan oyunlara uyandkça asl en önemli fark
ettiim ey, “Bir insann hasta olmas insann doal
hali olamaz,”d.
Hastalk, inançlarmzn yani bize yaptrlmak istenen
oyunun malzemelerini yapamaymza duyduumuz
öfke yüzündendi. Çünkü bize inandrlan her eyi
yapyoruz, yapyoruz, olmuyor. Yapmamz istedikleri
eylerin olamayacan hiç düünmemiiz, hiç itiraz
bile etmemiiz. “Herkes yapyor, ben de yapacam,”
demiiz.
133