Oyunda Yönetmen Kim ? - E-Kitap - Flipbook - Page 152
zannettiimiz fikirlerimizle kavga ediyoruz. Halbuki
ikimiz de zihnimizden bilgileri alm haldeyiz.
Benim zihnime, “Doru bu,” diye baka bilgi geliyor.
Kavga ettiim kiinin zihnine, “Doru bu,” diye baka
bilgi geliyor. Olay gören, yaayan o srada aramzda
yok. Eer olay yaayan aramzda olsa, yani gerçekleri
konuan bir kii olsa o kavga zaten olamaz. Ortaya
gerçek olan girer ve üretilmeye çallan her eyi yok
eder. Gerçek olann böyle bir kapasitesi ve özellii var.
Bunu anlamtm.
Korkularm bittikçe inandm eyler çöktükçe karmdaki insanlar büyük bir merakla dinlemeye baladm. Dinlediim zaman unu fark ettim. Anlattklar
kendi gerçekleri ise, yani kendi yaadklar ise anlatmaya devam edebiliyorlard.
Eer anlattklar, “O dedi, bu dedi,” kalitesindeyse
anlatmaya devam edemiyorlard. Zaten ben de anlattklar kendi yaadklar, kendi gerçekleri ise çok güzel
dinliyordum. Böylece ortada iddia edilecek, tartlacak bir ey de olmuyordu. Çünkü benim korkularm
bittikçe ben kendim gerçek olmaya balamtm. Artk
ben gerçektim. nançlarm bittikçe, kendi “insan” halim ortaya çkp yaamaya balamt. nançlarm ve
korkularm gerçek deildi, ama ben gerçektim.
Zihnimin, “Yapmalsn,” diye beni zorlayan listelerinden çktkça karlatm kurallara çok rahat uyduumu gördüm. Eskiden kural koyanlarla devaml kavga
ederdim. Koyulan kurallara uymazdm.
152