Oyunda Yönetmen Kim ? - E-Kitap - Flipbook - Page 169
Dikkatimi buna verdim. Çok güzel netice alyordum.
Her aldm netice, bir sonraki olayda uygulama yaparken daha kolay yapmam salyordu. Gittikçe pratiim
artmt. Zorlandm yerler, “Sorarsam kzar,” dediim
yerlerdi.
Oralarda zihin hemen devreye girerek, “Sorarsan
kzar,” diyordu. Öyle zannetmemi, sormamam istiyordu. Böylece o kiinin verecei cevabn yerine, bana
kendi yorumunu söyleyecek ve ona göre beni kurgulayacakt. Ben karmdaki insana sormadkça, onun
yerine bana onun ne söyleyeceini söyleyen zihnim
olmu. Yani sorularma bir cevap veren var da o, gerçek insann cevab deil. Ama ben o öyle söyledi zannetmiim.
Soru soramadm için bu zannetmelerin içine dümütüm. O günlerdeki kzgnlklarm çalrken, “Soru
sorarsam ne olur?” diye sorarak o olayda hissettiim
“korku”mu buluyordum. Bulduum korkumu dönütürdüüm zaman da çok rahat soru sorabilir hale geliyordum.
Genellikle, “Sorarsam kzar,” dediim yerler, çocukluumda yaadm olaylarn içinde vard. Çocukken
yaadmz olaylarda büyükler, çounlukla yaptklarmza hep kzdklar için ya da büyüklerimizin zihnine de “imdi ona kz, yasak koy, o zaman iyi anne
olursun,” diye bilgi geldii için sormaktan vazgeçtiimizi fark ettim.
Büyüklere, “Çocuk terbiyesi böyle olur. Kz ona, yapmasn. Yanl yapyor,” diye bilgi geliyor. Çocuklarn
169