Oyunda Yönetmen Kim ? - E-Kitap - Flipbook - Page 174
memnun etmiyordu. Çünkü ayn eylerden holanmadmz, herkesin sevdii eylerin ayr olduunu fark
ettim. O güne kadar, ben ne beenirsem herkes onu
beenir zannediyordum. Buna uyanabilmem yine kendimi incelediim bir olayda oldu.
Bir gün bana sürpriz yaplmasndan holanmadm
fark ettim. Çünkü sürpriz dedikleri eyler, benim beeneceim bir ey olmuyordu. Benim kendi ihtiyaçlarm ve o ihtiyaçlarma göre kendi beeneceim eyler
farklyd.
Bana yaplan hiçbir sürpriz beklenen neticeyi vermiyordu. Ama o zamanlar daha korkularm olduu için,
“Beenmedim, istemem,” diyemiyordum. Mecburen
beenmi, memnun olmu gibi yapyordum. “Ben kimsenin benim için düünüp planlad eyleri beenmiyorsam, neden benim bakalar için yaptklarm
onlarn istedikleri ve memnun olduklar olsun?” diyerek nihayet büyük bir “uyanma” yaadm.
O günden sonra kimse için, “Bu onun için iyi ve güzel,” diye düünemez oldum. Çünkü bir bakas için
“iyi” veya “kötü” olan bir eyi bilemeyeceimi daha
evvel yaptm çalmalarda anlamtm. Herkesin yaantsnn nasl olutuunu, geçmite yaad hangi
olaydan, hangi inancn ve korkusunu getirdiini
bilemeyeceim için bakasnn yaants için “iyi” ad
altnda tavsiyelerde bulunamazdm. Onun için iyi
olan sadece kendisi bilir. Kendisi kendine “iyi olan”
yapabilir. Ben bunu alglamtm.
Eer, “Onlar için ben yaparm,” diye inanmaya devam
174