Oyunda Yönetmen Kim ? - E-Kitap - Flipbook - Page 181
fark ediyordum. Çünkü yaparken fark etmeyecek kadar gizli yapabiliyoruz.
Tabii ki ben bu huyumu bitirene kadar da herkes beni
korkutmaya devam edebilecekti. Yaptm her eyi bir
zaman sonra yaayacaktm. Bunu anlamtm, artk
yaptklarma ve inandklarma dikkat edecektim. Yani
bir nevi kimsenin oyununa gelmeyecektim.
Çok dikkat isteyen bir çalmayd. Kolayd, sonucu muhteemdi. Ama çok disiplin ve kararllk gerektiriyordu.
Ne kaybederdim ki, yllarca herkesin, “Bu doru, bunu
yap,” dedii her eyi yapmak için hem çok zaman harcamtm hem de çok uramtm. Sonuç kocaman bir
sfr, yannda da hediye olarak “hastalklarm.”
Korkularm ve bana inandrlan inançlarm bitirdikçe,
o güne kadar göremediim eyleri artk görebiliyordum. Hem de her deiimimle beraber salm yerine
geliyordu. Artk her gün daha salklydm. Tartnn iki
kefesi gibi, biten bir korkum veya inancmdan sonra
salk kefesi yukarya doru yükseliyordu. Salm
kontrol etmem bile gerekmiyordu, artk her zaman
iyiydim. Bu çok normal bir neticeydi.
Benim o güne kadar inandm ve yapmaya, gerçekletirmeye çaltm inançlarm vücudumu hrpalamt.
Ben bu inançlara sahip olduum günlerde gerçekleri
duyacak, anlayacak durumda deildim. O güne kadar
kulam, bamn üstündeki balondan gelen talimatlardayd. Gözüm de yaanan olaylar, gelen talimatlarn
beni inandrd ekilde görüyordu.
181