Oyunda Yönetmen Kim ? - E-Kitap - Flipbook - Page 192
için yaadmz mücadelede.
Bir kii ile konuuyordum. ki yl içinde çok büyük ameliyatlar ve hastalklar geçirmi. “Bunlar önemli deil,
geçti bitti. Ama imdi çok önemli bir sorunum var,
onun için bu çalmay yapmam lazm,” dedi. Birkaç
gün sonra bir snava girecekti ve “Bu snavdan çktm
zaman, ‘Snav geçemedim,’ diyemem. ‘Snav kazanrsam unvan alacam,’ Bu duyguyu yaamalym. Çok
heyecanlym, çok panik yapyorum,” diye çalma yapmak istedi.
Çok ardm. “Sen bu kadar hastalk geçirirken çalma
yapmak aklna gelmedi de bir snav geçmek için mi bu
çalma aklna geldi?” diye sordum. Bu snav geçerse
kazanaca unvan ona göre çok önemliydi.
Ayrca “unvan” ve “baarl olmak” o kadar önemliydi
ki, hastal müddetince o güne kadar sahip olduu
unvan sayesinde hastanede çok saygyla bakmlard.
Bundan çok memnundu. Ben de “Eer o unvanlara
sahip olmak için ‘lla baarmalym,” diye bu kadar mücadele etmeseydin zaten hasta olmayacaktn. Böyle
ihtimamla baklmana da gerek kalmayacakt,” dedim.
“Baar” uruna önce kendi bedenimizi, dolaysyla
hayatmz hrpalyoruz. Sonra da sahip olduumuz
imkanlarmzla, ihtimamla bakldmz için, aman ne
iyi oldu diyoruz. Yani, “Tavuk mu yumurtadan, yumurta m tavuktan çkt?” Bence her ey negatif oluumun
insana verdii “Baarmalsn,” talimatndan çkt. nsan küçük, zavall, güçsüz olduuna inandrp, yapmas
gerekenleri yaparsa “güçlü” olacana inandrd.
192