Oyunda Yönetmen Kim ? - E-Kitap - Flipbook - Page 25
Beni korkutmak için söyledii her cümleyi kendi çalmalarm için kullandm.
Çok basit ilerliyordum.
Her söylediini inceliyordum.
“Yapamazsn,” ya da “Yapma, ….. olur,” dedii eyleri
incelemem gerekiyordu.
Beni korkutmak için söyledikleri en çok ailem içindi.
Ne yapmak istersem hemen ya “Annen hasta olursa,”
ya da “Kzn kaybedersen,” gibi, benim o sralarda en
çok korktuum eyleri söylüyordu. Normal hayatmda
böyle eylerden korkuyor olmamn zaten doal olduunu biliyordum. Onun için de “Neden bunlar aklma
geliyor, ben de korkuyorum?” diye o güne kadar
kendime hiç sormamtm. Ama imdi baka eyler
kefediyordum. Artk, “Annemin hasta olmasndan
neden korkuyorum?” diye soru sormalydm.
O günlerde, “Olmasn,” dediim her eyin altnda bir
korkum olduunu kefetmitim. Onun için, “Onu
seviyorum,” ya da “Onu özlerim,” cümlelerinden sonra,
daha altta yatan sebebi bulmam gerektiini de kefetmitim. Bunlar kefettikçe ve kendi korkularmla da
yüzletikçe yaadm olaylara yüzeysel bakamamaya
baladm. Bamn üzerindeki balondan gelen korkutma yazlarn kendimde incelemeliydim.
Söyledii her eyi, daha evvel yaam mydm, yoksa
etraftan m duymutum diye sorguluyordum. Eer
etraftan duyduysam benim yaantm deildi. Ama
duyunca korkup etkilendiysem, daha evvel benzer
25