Oyunda Yönetmen Kim ? - E-Kitap - Flipbook - Page 30
Böyle olduuna kendimde yaptm çalmalarla iyice
inandktan sonra, zaten darda kimseyle uraamaz
olmutum. Mecburen hep kendimle urayordum.
Çünkü kendimde deitirmem gereken çok ey vard.
Böylece, “Dünyann en iyi insanym,” inancndan da
çkyordum.
Bir gün, “Neden bu kadar kzgnm? Herkese, her eye
kzyorum,” diye aratrdmda, “Korkular” çalmasn
bulmutum. O zaman da herkesin söyledii bir söz ya
da yapt bir hareket sonucu baka baka korkularmn dümesine basldn fark etmitim. (*)
O güne kadar, “nsanlara güven olmaz, ne yapacaklarn bilemem,” diye inanrken, kendi korkularm
buldukça kendimin ne zaman ne yapacann belli
olmad ile yüzlemitim. Hiç güvenilir deildim. Çünkü hangi olayda, hangi korkumun talimatna uyacam
bilmiyordum. Korkularm bittikçe kendimden emin,
kendimce hareket edebilecektim. O güne kadar korkularmn istediklerini yaptm anlamtm.
Baka bir gün, yapmak istediim eyleri bana yaptrmayacak, her hareketimi frenleyecek bir inanca sahip
olduumu buldum. O güne kadar, “Bilinçalt”mda hareketlerimi yöneten, beni korkutan inançlarm olduunu bilmiyordum. Yeni fark etmitim. Çok ardm.
nanamadm. Azm baka, içim baka söylüyordu.
Çünkü sohbetlerde kendimi anlattm gibi deildim.
(*): Korkular çalmas Nil Avunduk! Oyun’u Anlatt... kitabmda
(Sayfa 50-51) yer almaktadr.
30