Oyunda Yönetmen Kim ? - E-Kitap - Flipbook - Page 53
O güne kadar, “Sevgi hissettim,” ya da “Onu seviyorum,”
gibi söylediim, “O beni seviyor,” diye hissettiim her
duygumu inceleyecektim.
Çünkü etrafta devaml bir sevgi sözü dolayordu da
acaba bize inandrld gibi, söylenen, bildiimiz sevgiyi yaam mydk?
Yoksa inandmz için sevgi hissettiimizi mi zannetmitik?
Yoksa sevginin olamayacan bilen negatif oluum
bize nefret ve öfke ürettirmek için güzel bir düzen
mi kurmutu? Yani olamayacak bir eyi, olacak diye
göstererek bizim kzmamz, kendimizi kötü hissetmemizi mi salamt?
Ben bunu kendimde kefetmek istedim.
Ben bunu kendimde artk kendimi kandrmadan inceleyecektim. Bir zaman sonra, bulduklarmla oklar
yaamaya baladm. Çünkü her “seviyorum” dediim
kiide, bana uyan, bana fayda salayacak bir ey
bulmutum. Yani o kiiyi deil, onda bulduum, benim
menfaatime uyan malzemeleri seviyordum. Sevdiim
o kii deil, onda bulduklarmd.
Bunu fark ettiim zaman gözümün önünde açlan T
Tablosu’nda insann kart olan sa tarafn, iki tarafa
açlan bölümlerinde, “sevgi” ve “nefret”in ayn tarafta,
“insan karsnda” oluunun sebebini anlayabildim.
Yani sevgi de nefret kadar insana kar oynanan oyunun oyuncaklarndand. “Sevgi” de “nefret” kadar
53