Oyunda Yönetmen Kim ? - E-Kitap - Flipbook - Page 90
da tam inandmz gibi yaanyordu. Önce inanyorduk. Sonra da inandmz için hayatmz öyle ekillendirecek kararlar vererek yayorduk. Netice tabii
ki inandmz gibi oluyordu. O zaman da inancmz
kendimiz kuvvetlendirmi oluyorduk.
Olaylardan bakarsak sanki inanmakta haklydk, ama
asl baklacak yer o olay yaamamza sebep olan
inancmzd. Yani o olay yaamama, inancm sebep
oluyordu. Olay deil, inancm deiecekti. nancm
deimeden yaadm olaylara bakarak kendimi hakl
görmeye çalmak kör bir bakt. Bo bir teselli idi.
Kendi çalmalarm srasnda, zihnimden, “Evlenirsem
güvende olurum,” diye bir inanç gelmiti. O inanc tam
o srada televizyon programnda gördüüm bir olayla çürütmütüm. lerleyen günlerde çalmalarm
ilerletirken, Allah kart olan ve insanlarla oynayan
negatif enerjinin, insanlar birbirine balamak için
çeitli inançlar ve paralelinde çeitli korkular oluturduunu fark ettim. Yani birbirimize balanmalydk
ve birbirimiz için olan tehlikeyi de görmemezlikten
gelmeliydik.
Negatif enerji ne olursa olsun, mutlaka birbirimize
balanmamz hatta ayrlmamamz için urayordu. Bir
arada, birlikte olmann doru olduuna inanmamz için
de tek bana olan insanlarn bana gelen, korkacamz olaylar gösteriyordu. Yapmazsam bama neler
geleceini sralyordu. Halbuki o görüp korktuum
olaylarn neden olduunu bile bilmiyordum. Ama o
programda, birbirine balanm, ayn evde oturan iki
90